Tussen Noord- en Waddenzee
Terschelling is een gemeente in de provincie Friesland en uit het westen gerekend het derde bewoonde Nederlandse Waddeneiland van de vijf in totaal. Terschelling grenst ten noorden aan de Noordzee en ten zuiden aan de Waddenzee; ten zuidwesten ligt Vlieland en ten oosten Ameland. De totale strandlengte is 30 kilometer en de totale lengte van de fietspaden is ruim 70 kilometer.
Ik was er samen met mijn vriendin in 2013 voor onze eerste zomervakantie tussen 29 juli en 1 augustus. We verbleven er in een gloednieuw Landal accommodatie. Een overtocht samen met de auto vanuit Harlingen naar West-terschelling, kortweg West. Eén van de eerste zaken die we deden was het huren van een fiets voor onze gehele verblijfsperiode en wat bleek. Na aankomst hadden we de wagen op de Landel parking geparkeerd en is daar eigenlijk niet weggeweest. Bij het buiten rijden uit de ferry zagen we meteen dat dit een fietseiland was.
West-Terschelling (Fries: West-Skylge) is met 2580 inwoners het grootste dorp op het waddeneiland Terschelling.
De bewoners van Terschelling noemen het dorp kortweg: West. Het dorp heeft een oude kern, door de bewoners Oud-West genoemd, waaromheen een groot aantal nieuwe wijken is gebouwd. In West-Terschelling ligt de haven van Terschelling aan een natuurlijke baai. Terschelling heeft een kleine eigen vissersvloot. Er wordt beroepsmatig uitsluitend op garnalen gevist. De bevolking van West-Terschelling is vanouds sterk op de zee georiënteerd.
Brandaris
De Brandaris is een vuurtoren op Terschelling, en tevens de oudste vuurtoren van Nederland.
De eerste Brandaristoren werd in 1323 gebouwd, om de nauwe opening tussen Vlieland en Terschelling te markeren. Het eiland Terschelling verplaatste zich geleidelijk, daardoor stortte de eerste Brandaris omstreeks 1570 in zee. Het heeft tot 1592 geduurd voordat men aan de constructie van een tweede toren begon, maar deze stortte in voordat hij klaar was, omdat er slechte bouwmaterialen waren gebruikt. De huidige toren stamt uit 1594. De lamp met elektrische aandrijving werd in 1920 geïnstalleerd. In 1977 kreeg de vuurtoren een lift. In 1994 werd het 400-jarig bestaan van de toren gevierd. Het licht is nu volkomen automatisch.
De haven van West
Prow of boats
De Waddenzee
Over bijna zo goed als de geheel lengte van het eiland kun je fietsen op de dijk langsheen de Waddenzee en dan krijg je dit te zien:
Sailing
Inlet harbour West- Terschelling
Liw tide Wadden sea
Sunrise dike
De Noordzee
Aan de andere kant van het eiland heb je de duinen, strand en de Noordzee.
Kaapsduin
Het hoogste punt van Terschelling ligt achter het drop West-Terschelling. Dit is het zogenaamde kaapsduin. Op dit punt staat een zendhuisje, dat gebruikt werd tijdens de Tweede Wereldoorlog.
View of Noordsvaarder and Kroonpolder
On the seinpaalduin
Unieke landschappen
Terschelling kent bijzondere natuurgebieden, van bos tot duinen. Links begrazingsgebied Eldorado en rechts enkele huisjes in de duinen.
Eldorado
